Uit onderzoek is gebleken dat er na de feestdagen een piek is in het aantal echtscheidingen. In deze blog deel ik mijn ervaringen en visie daarop,
In mijn mediation-praktijk hoor ik vaak toekomstige ex-partners uitspreken dat tijdens hun vakantie of tijdens de feestdagen al het slechte aan hun relatie uitvergroot werd. Dat zijn niet de letterlijke woorden die gebruikt worden maar het is vaak wel de strekking van de verhalen. Daar ligt nog onder dat de feestdagen fijn horen te zijn, en als dit niet het geval is lijkt dat extra veel pijn te doen.
In het ‘normale’ dagelijkse leven zijn mensen vaak druk met van alles en nog wat en trekken partners maar een klein gedeelte van de tijd met z’n tweeën (of met het gezin) op. Tijdens vakanties en feestdagen is die tijd daar ineens wel en dat kan confronterend zijn. Dat de relatie dan onder een vergroot glas ligt zou je dus wel kunnen concluderen. Alleen wordt er vaak een belangrijk onderdeel vergeten.
Hoe kunnen we hiernaar kijken vanuit een holistisch perspectief?
Met holistisch bedoelen we ‘vanuit een groter plaatje’, ‘vanuit het geheel’ kijken. Vanuit dit perspectief kun je de gelaagdheid van relaties zien. Dat wil bijvoorbeeld zeggen dat de relatie die je hebt met je liefdespartner ook iets zegt over de relatie die je had/hebt met je vader en/of moeder. Hier is niet iedereen zich van bewust, waardoor je het 1-1 koppelt aan je partner en de boodschap van het systeem niet wordt opgepikt of begrepen.
Je niet gezien of begrepen voelen door je partner verwijst niet zelden naar een kind- stuk waarin je jezelf niet gezien of begrepen hebt gevoelt. Hier ontstaan conflicten.
Ik bespreek wel eens met partijen dat een conflict gezien kan worden als een storing in een (familie)systeem en dat het dient voor het oplossen van een bepaald probleem in een systeem. We onderzoeken dan vragen als ‘hoe ziet het systeem eruit’, ‘met welke reden is het systeem ooit tot stand gekomen en waartoe dient/ diende het?’.
Een belangrijk verschil tussen een familiesysteem en een organisatiesyteem is dat een familiesysteem niet kan ophouden te bestaan. Een organisatiesyteem kan uiteindelijk ophouden te bestaan als de taak is volbracht of de bestemming is bereikt, maar een familiessysteem stopt niet. Een liefdesrelatie binnen een familiesysteem kan wel stoppen met een scheiding. Het familiesysteem, waar kinderen deel van zijn en dus het ouderschap, blijft ondanks de scheiding voortbestaan. Des te meer reden om goed uit elkaar te gaan als je daartoe besluit.
De relatie als spiegel
Een conflict ontstaat in een relatie tot de ander vaak omdat diegene daarin een onopgelost thema in zichzelf treft. Hier komt ook de uitspraak; ‘het verwijt naar de ander toont het leerlandschap van zichzelf’ vandaan (of terug naar onze kindertijd; wat je zegt ben je zelf, bleh).
Het lijkt erop dat we aan het einde van het jaar extra kwetsbaar zijn, extra gevoelig voor verwachtingen, herinneringen en pijnstukken. Tenminste zo ervaar ik dat. In principe is deze dynamiek het hele jaar van toepassing maar tijdens de feestdagen staat dat vergroot glas erop. Familiepatronen worden extra zichtbaar, ook als je niet fysiek bij elkaar bent door bijvoorbeeld overlijden, conflict, vakantie of welke reden dan ook. Het hangt in de lucht.
Aan het einde van het jaar voel ik me bijvoorbeeld verdrietiger en eenzamer dan de rest van het jaar. Ik kijk die dagen door een ‘andere’ bril en moet opletten dat ik dat gevoel niet projecteer op de mensen om mij heen. Zoals op mijn partner, die dan ineens nog minder tijd en aandacht voor mij lijkt te hebben, juist als ik het zo hard nodig heb. Ik weet ondertussen dat ik mezelf in de laatste week van het jaar niet al te serieus moet nemen en ook niet te veel op m’n ‘to do’ lijst moet hebben (dat laatste vergeet ik ieder jaar weer en dat eerste trouwens ook wel af en toe).
Mijn moeder is op 30 december 2010 overleden, heel plotseling. Die laatste week van het jaar heeft voor mij een zwart randje. Sindsdien voel ik me steeds weer rond die periode kwetsbaarder dan normaal, ondanks alle verwerkingsprocessen die ik al heb doorlopen. Begrijpelijk zou je zeggen, dat is het ook. Toch gaat het daar niet over. Het verlies van mijn moeder heeft echt wel een plek gekregen, toch blijft het voor altijd een pijnpunt. Dat bewustzijn is voldoende. Dat maakt namelijk dat ik weet dat dit gevoel weer weggaat (meestal al vanaf 2 januari) en dat maakt ook dat ik tussendoor (met wat extra tranen) het ongemak verdraag en niet meer de schuld van mijn onbehagen bij een ander leg, wat misschien wel een echtscheiding heeft voorkomen de afgelopen 10 jaar. 
Ook krijg ik door de conflicten die rond deze periode in mij (en rondom mij) ontstaan steeds weer inzichten die me helpen om bepaalde (familie)patronen te doorbreken bij mezelf en binnen mijn eigen gezin. Kortom het mooie van relaties is, dat een partner bij uitstek goed oefenmateriaal is om aan je eigen pijnstukken (maar ook talenten) te werken.
Die onderliggende boodschap wordt vaak vergeten of niet gezien als een relatie onder het vergrootglas ligt.
Masterclass holistische conflicthantering
Heb je als professional te maken met (echt) scheidingen en wil je je komend jaar comfortabeler voelen bij het voeren van de emotionele gesprekken én meer inzicht krijgen in jouw eigen patronen bij conflict? Dan ben je heel erg welkom om op 17 januari a.s. aan te sluiten.
Aanmeldingen: Na onze eerste post over de Masterclass hebben we al boven verwachting veel aanmeldingen ontvangen. Voor ons is dat een bevestiging dat de tijd rijp is voor onze andere kijk op de aanpak van conflicten. En het geeft ons natuurlijk heel veel meer motivatie dan we al hadden!
Wat kun je verwachten?
- We gaan je meenemen in de holistische benadering van (echt)scheidingen.
- Je krijgt 3 concrete tools aangereikt om beter om te kunnen gaan met emotionele escalaties die je direct in de praktijk of werk kunt inzetten.
- Een kennismaking met Human Design en Gene Keys, prachtige instrumenten waarmee je meer inzicht in je eigen blauwdruk krijgt.
Dus zet 17 januari in je agenda en meld je aan via een klik op deze link:
