Mariëlle
Dit najaar ben ik op de kop af 25 jaar advocaat. In al die jaren heb ik honderden stellen bijgestaan in hun echtscheiding. En wat een leed heb ik in al die jaren voorbij zien komen. 
Ik ben zelf ook opgegroeid met ouders die mij en mijn zus en broer aanmoedigde altijd dingen die dwars zaten uit te spreken. ‘Krop het niet op, en wees eerlijk, maar zeg het op een respectvolle manier.’ Dat leverde mij de kunst op van het voeren van goede gesprekken. De keerzijde van dit harmoniemodel was, dat mijn ouders geen escalatie wenste. Als de emoties te hoog opliepen, werd dat zoveel mogelijk in de kiem gesmoord. We mochten ook vooral niet schreeuwen, en zeker niet buiten! Dat legde in mij de kiem voor conflictmijdend gedrag.
Die kiem is inmiddels uitgegroeid tot een boom die is geworteld in de kunst van het goede gesprek en het vermijden van escalaties, maar in haar volgroeide takken en bladeren alle mogelijke belevingen van verschillen tussen mensen laat zien. Door zo veel en zo lang met mensen in scheiding bezig te zijn geweest, ben ik steeds meer de patronen gaan doorgronden die onder het conflict schuilgaan.
Het allerbelangrijkste inzicht is dat elk conflict een uitnodiging tot persoonlijke groei is. Stellen in scheiding waarbij irritaties en frustraties de boventoon voeren, worden ieder geconfronteerd met een eigen schaduwkant waarop pijn zit. Deze pijn vindt zijn oorsprong veelal in de jeugd. De ander spiegelt dus je eigen pijn. Als je bereid bent in die spiegel te kijken, geeft dat letterlijk en figuurlijk een bevrijding. Dan kun je echt los van elkaar verder. En de paradox is dat als je beiden in die spiegel hebt durven kijken, je als goede ouders verder kunt, omdat de spanning uit de relatie als partners is verminderd of soms zelfs is verdwenen.
Ook daarin ben ik ervaringsdeskundige. Ik ben zelf tweemaal gescheiden. De eerste scheiding was op mijn 28e. Het sprookje van met elkaar lang en gelukkig oud worden was aan diggelen en dat was voor mij zo’n grote desillusie dat ik de echte onderliggende pijn niet heb kunnen aangaan. Daarom werd ik een tweede maal uitgenodigd door het leven om die ervaring aan te gaan. Bij de tweede scheiding kon ik met meer levenservaring wel in die spiegel kijken. Dat heeft me niet alleen veel inzichten gegeven over mijzelf en mijn schaduw, maar vooral ook rust en vertrouwen in mijzelf en het leven gegeven. De relatie met mijn tweede ex-partner is getransformeerd naar een liefdevol kameraadschap. En dat gun ik alle stellen die uit elkaar gaan.
Lieneke
15 september 2023. Vandaag is het een speciale dag. Vandaag zijn we 16 jaar getrouwd. Een mooie dag om een nieuwtje aan te kondigen.
Sinds 2017 werk ik als register mediator. De laatste vijf jaar is 80% van dat werk gerelateerd aan (echt)scheidingen en familie conflicten. Een andere richting dan ik aan het begin van mijn ondernemerschap ( in 2010) had kunnen bedenken en eerlijk gezegd heb ik daarvoor een flinke perspectief wissel moeten maken.
Toen ik een tiener was gingen mijn ouders namelijk scheiden. Ik heb toen (onbewust) tegen mezelf gezegd, dat gaat mij nooit gebeuren! Dat ga ik mijn kinderen nooit aan doen. Ik kreeg er een oordeel over (weet ik nu) en was vooral diep gekwetst. Na ruim een jaar apart te hebben geleefd kwamen mijn ouders weer bij elkaar, ik was nog steeds een tiener en dol gelukkig. Toch bleef ik ook al die jaren een beetje bezorgd, bezorgd of het niet weer zou gebeuren.
Sidenote: Ze zijn al de jaren daarna bij elkaar gebleven, tot mijn moeder in 2010 (op 53 jarige leeftijd) overleed.
Door de jaren heen ben ik, los van de verschillende studies ook door ervaringen, wijzer geworden op het gebied van het huwelijk, relaties en de verschillende bijkomende (conflict)dynamieken. Ik ben het nut en ook de pijn van conflicten tot op de diepere lagen gaan zien en ondervinden.
Mijn overtuiging dat je niet moet scheiden is verdwenen en het oordeel is eraf, die wond is geheeld. Ik geloof erin dat ieder zijn eigen pad bewandeld, dat daarbij iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk en dat scheiden soms een goede keuze is. Wel ben ik gaan zien dat scheiden geen (of weinig) zin heeft als je niet ook patronen doorbreekt en inzichten meeneemt. Als je de betreffende thema’s niet aankijkt (aanpakt) is de kans groot dat je ze later weer tegen gaat komen. Tegen gaat komen in de ouder- of ex-partner relatie, in een nieuwe relatie of op een andere manier. Patronen herhalen zich, soms subtiel soms wat minder subtiel.
Dit is een belangrijke drive voor mij om bij alles wat geregeld moet worden rondom een scheiding ook het goede gesprek over een echt duurzame transformatie aan te moedigen en mogelijk te maken.
Deze holistische visie op conflict passen we al geruime tijd met succes toe in onze mediation-praktijken en kunnen we sinds een aantal jaren als opleiders ook overdragen op nieuwe (scheidings)mediators. We gaan deze aanpak van scheidingen nog meer de wereld inzetten en hebben onze krachten gebundeld.
Centrum Holistische Conflicthantering gaat van start.
